محمد بزرگنیا پس از ساختن فیلم «جنگ نفتکشها» و استقبال خوبی که از آن فیلم صورت گرفت، فیلم دریایی دیگری با موضوعی مشابه و البته خط داستانی متفاوت با نام «طوفان» ساخت. این فیلم نیز همچون آثار قبلی او فیلمی ملی ـ میهنی است که شخصیتهای اصلی آن در وضعیتی بحرانی در تلاش برای پیروزی کشور و چیرهشدن بر مشکلات هستند. گرچه «طوفان» نیز به مانند فیلمهای قبلی بزرگنیا از حضور بازیگران صاحبنامی نظیر عزتالله انتظامی، مجید مظفری، دانیال حکیمی و لادن مستوفی بهره میبرد اما این فیلم در اکران به اندازه «کشتی آنجلیکا» و «جنگ نفتکشها» موفق نشد. عدهای معتقدند «طوفان» به لحاظ کارگردانی و استفاده از جلوههای بصری برای محمد بزرگنیا یک پیشرفت محسوب میشود اما ضعفهایی که در فیلمنامه وجود دارد باعث شده فیلم به اندازه دو اثر دریایی قبلی بزرگنیا مورد استقبال قرار نگیرد.
«طوفان» که در سال 1375 ساخته و اکران شده، ماجرایی در دل جنگ نفتکشها میان ایران و عراق را روایت میکند. فیلم دربارهی سه دوست قدیمی است که دشمن به سکوی نفتی آنها حمله میکند و آنها را از هم جدا میاندازد. سه دوست که وظیفهشناسی و مهر به وطن از خصوصیات مشترک آنهاست پس از مدتها سرگردانی در دریا بار دیگر در جزیره خارگ به یکدیگر میپیوندند و هر یک با نقشهای جداگانه سعی میکنند در دریا از چنگ دشمن گریخته و نفتکشها را به محل مورد نظر انتقال دهند. این در حالی است که دشمن قصد دارد برای جلوگیری از صادر شدن نفت ایران و به زمین زدن کشورمان در حوزههای اقتصادی، به جزیرهی خارگ حمله کند و جلوی عبور نفتکشها را بگیرد. این خط داستانیِ جذاب، دستمایهی ساختن فیلمی با حضور بازیگران مشهور آن زمان شده است اما شاید اگر برخی ضعفها در فیلمنامه وجود نداشت آن را تبدیل به یکی دیگر از فیلمهای موفق دریایی در حوزهی دفاع مقدس میکرد. «طوفان» در زمان اکران به اندازه کافی دیده نشد اما در سالهای اخیر بازپخش آن از تلویزیون باعث شده که مخاطبان جدیدی پیدا کند و جای خالی ساخت چنین فیلمی نیز احساس شود.